بگذار بگویم :
آخر فهمیدم چه ربطی بهم داریم ...
که پشت این همه فاصله تا این حد به من نزدیکی ...
" تو ادامه ی وجود منی "
دل من با تو آرام گرفت ...
این نوشته های گاه و بی گاه ،
قلب من است برای تشکر از تو ...
که صبورانه همه ی بهانه گیری هایم را هضم کردی ...
و آخر هم با همان زنگ صدای همیشگی ...
تسکینم دادی ...
من نمی دانم چه شد یا از کجا پیدا شدی ،
فقط خوب کردی ادامه ی وجود من شدی ...a
خوب کردی ...
نظرات شما عزیزان:
پاسخ: واقعا نننننننی ممنون................ عزیزم
دلم شکست!
عیبی نداردشکستنی است دیگر،میشکند!
اصلافدای سرت،قضاوبلابودازسرت دورشد…
اشکم بی امان میریزد!
مهم نیس!
آب روشنی است!!!
خانه ات تاابد روشن عشق من…
پاسخ: شعر نیست دیگه ....... دیوونه کنندست... خیلی خیلی قشنگه....
.: Weblog Themes By Pichak :.