نزدیکی در فاصله نیست، در اندیشه است و تو اکنون مهمان اندیشه ی منی

سهم "من" از "تو" عشق نیست، ذوق نیست، اشتیاق نیست

همان دلتنگی بی پایانی ست که روزها دیوانه ام می کند

به سلامتی اونایی که

برای داشتنشون لازم نیست

با سیاست باشی و نقش بازی کنی

همین که یک رنگ باشی کافیه . . .

نه روز ، نه شب

تنها شمارش نفس های " تــــــو " ، عمر من است . . .

کوچیکتر که بودم فکر می کردم

تنهایی یعنی وقتی که هیشکی خونه نیست . . .

همه جا هستی

در نوشته هایم

در خیالم

در دنیایم

تنها جایی که باید باشی و ندارمت ، کنارم است . . .

آنهایی که بی عاطفه هستند

روزگاری بسیار عاشق بودند  . . . 

با اجازه........

دلم شکست!

عیبی نداردشکستنی است دیگر،میشکند!

اصلافدای سرت،قضاوبلابودازسرت دورشد…

اشکم بی امان میریزد!

مهم نیس!

آب روشنی است!!!

خانه ات تاابد روشن عشق من…

بگذار بگویم :

آخر فهمیدم چه ربطی بهم داریم ...

که پشت این همه فاصله تا این حد به من نزدیکی ...

" تو ادامه ی وجود منی "

دل من با تو آرام گرفت ...

این نوشته های گاه و بی گاه ،

قلب من است برای تشکر از تو ...

که صبورانه همه ی بهانه گیری هایم را هضم کردی ...

و آخر هم با همان زنگ صدای همیشگی ...

تسکینم دادی ...

من نمی دانم چه شد یا از کجا پیدا شدی ،

فقط خوب کردی ادامه ی وجود من شدی ...a

خوب کردی ...